
Artikolo verkita de Anna
Antaŭ tri monatoj iu esperantistino decidis rezigni uzi kaj manĝi bestdevenajn aĵojn – ŝi fariĝis vegana. Ŝia familio kaj eĉ kelkaj geamikoj tuj ekkontraŭis tion dirante, ke delonge jam (laŭ ili, ekde la momento kiam aperis homoj) ni ĉiam manĝis bestojn, kial ŝanĝiĝi, se niaj ŝaĝaj antaŭuloj faris tion kaj vivis bonege? Aliaj diris: “Bone, vi ne manĝu viandon, tamen kial ne manĝi laktaĵojn? Bovinoj suferos, se neniu melkos ilin!” La saman aferon oni diris pri mielo: “Abeloj produktas mielon por homoj, ĉar homoj nutras ilin.”
La patrino de la nova veganino diradis: “Ah, se vi ne manĝos ‘normale’, viaj dentoj falos, vi ege malsaniĝos kaj finfine vi iros malsanulejen kaj kuracistoj igos vin manĝi ‘normale’, kiel vi ĉiam manĝis. Do, tri monatoj pasis de tiu momento. Ĉu miaj dentoj falis? hehe, neniu el ili suferis ankoraŭ. Ĉu mi estas en malsanulejo? Tute ne, mi estas ĝoje verkanta ĉi tiun artikolon. Kaj pri la ĉiama manĝado de viando, lakto, mielo kaj tiel plu, mi respondus nun: “Jes, homoj faris tion antaŭe… tamen homoj (niaj ŝaĝaj antaŭuloj hehe) iam manĝis homojn… ĉu ni manĝu nun?” Kaj pro mia veganiĝo kaj ĉiama apogo mi volas danki mian amatan koramikon Rangel kaj mian bonegan amikon Regis. =]
